Οι νύχτες που περνάω μακριά σου γίνονται όλο και πιο βαριές ,όλο και πιο σκοτεινές,ακόμα και το φεγγάρι ξεχνάει να φωτίσει....Αχ,Σκοτεινέ μου Πρίγκιπα,κάνε τα μαγικά σου να περάσουν οι νύχτες οι σκοτεινές και να 'ρθουν οι άλλες,ξέρεις ποιές,αυτές με το φεγγάρι....αυτές που περιμένουμε....οι νύχτες οι δικές μας....
ΕΣΥ...μόν εσύ,ψυχή μου ,μπορείς να με κάνεις να γελάσω δυνατά....
ΕΣΥ....μόνο εσύ .....μπορείς να με κάνεις να κλάψω γοερά......
ΕΣΥ μόνο μπορείς να μου χαρίσεις ευτυχία και η προσμονή αυτής της ευτυχίας με κάνει πιο δυνατή.
Αχ, Σκοτεινε μου Πριγκιπα,έλα να με πάρεις,μην αργείς άλλο, φτάνει πια....δεν χρειάζεται να περιμένουμε άλλο....
Είπαμε για μας είναι πολύ νωρίς αλλά και πολύ αργά....περιμένω Πρίγκιπά μου.....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου